> I also agree with the suggestion to use the correct nomenclature for parts
>of speach rather than "helper words" (also, the adjective "fewer" should be
>used in reference to numbers rather than "less"). Finally, the hymn _Veni
>creator spiritus_ is traditionally ascribed to Rauban Maurus, the great
>ninth century abbot of Fulda, and the "praeceptor germania." As a result of
>my research I have found that the Fourth Lateran Council (1215) required
>the hymn to be sung by the cathedral chapter when it convened to elect a
>new bishop.
>
>Good luck with your book.
>
>=====================
>Dale R. Streeter
>Department of History
>University of Wisconsin-Madison
Dear Dale,
If I remember it correctly, Karen was referring to _Veni sancte spiritus_,
not to _Veni creator spiritus_. It is true that the latter has been
attributed by some to Hraban (because in one early MS, from Fulda, it is
contained together with poems of Hraban). But _Veni sancte spiritus_, rather
a sequence than a hymn, is of much later origin and uses to be attributed to
Stephan Langton. Both texts are available somewhere on the net, and I append
a copy from my e-file. I know, they are not exactly Limericks, but I hope it
will not hurt anybody's feelings if I post a few verses of a slightly
different kind :-)
Otfried Lieberknecht
-----------------------------------------------------------------------
VENI SANCTE SPIRITUS VENI CREATOR SPIRITUS
Veni, Sancte Spiritus, Veni, Creator Spiritus,
et emitte coelitus mentes tuorum visita,
lucis tuae radium. imple superna gratia
quae tu creasti pectora.
Veni, pater pauperum,
veni, dator munerum Qui diceris Paraclitus,
veni, lumen cordium. altissima donum Dei,
fons vivus, ignis, caritas,
Consolator optime, et spiritalis unctio.
dulcis hospes animae,
dulce refrigerium. Tu, septiformis munere,
digitus paternae dexterae,
In labore requies, Tu rite promissum Patris,
in aestu temperies sermone ditans guttura.
in fletu solatium.
Accende lumen sensibus:
O lux beatissima, infunde amorem cordibus:
reple cordis intima infirma nostri corporis
tuorum fidelium. virtute firmans perpeti.
Sine tuo numine, Hostem repellas longius,
nihil est in homine, pacemque dones protinus:
nihil est innoxium. ductore sic te praevio
vitemus omne noxium.
Lava quod est sordidum,
riga quod est aridum, Per te sciamus da Patrem,
sana quod est saucium. noscamus atque Filium;
Teque utrisque Spiritum
Flecte quod est rigidum, credamus omni tempore.
fove quod est frigidum,
rege quod est devium. Deo Patri sit gloria,
et Filio, qui a mortuis
Da tuis fidelibus, surrexit, ac Paraclito,
in te confidentibus, in saeculorum saecula.
sacrum septenarium. Amen.
Da virtutis meritum,
da salutis exitum,
da perenne gaudium,
Amen, Alleluia.
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
|